“Το σύνδρομο της τιάρας” στο χώρο εργασίας

Αυτές τις μέρες διαβάζω το βιβλίο της Σέρυλ Σάντμπεργκ “lean in” ή αλλιώς «βγείτε μπροστά», όπου αποτυπώνει με γλαφυρό τρόπο και μέσα από προσωπικές εμπειρίες τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει μια γυναίκα στο χώρο εργασίας προσπαθώντας να ανέβει τη σκάλα της ιεραρχίας.

Το βιβλίο αποτελεί πηγή έμπνευσης για μένα και είναι σίγουρο ότι μόλις το τελειώσω θα κάνω ένα μικρό αφιέρωμα στο #pharmawoman, μέχρι τότε όμως θα ήθελα να αναφερθώ σε μια συμπεριφορά των εργαζόμενων γυναικών που συναντώ συχνά στο φαρμακευτικό χώρο και την οποία η Σέρυλ αναφέρει στο βιβλίο της ως «σύνδρομο της τιάρας».

Ουσιαστικά πρόκειται για την πεποίθηση/νοοτροπία ότι “αν κάνουν καλά τη δουλειά τους, κάποιος θα τις προσέξει και θα τους βάλει μια τιάρα στο κεφάλι” και φυσικά η τιάρα στην περίπτωσή μας μπορεί να είναι οποιαδήποτε μορφή ανταμοιβής όπως αύξηση, προαγωγή, extra bonus κλπ.

Σε μια τέλεια αξιοκρατική κοινωνία οι τιάρες θα διανέμονταν στους πιο άξιους, αλλά όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Σέρυλ «δεν έχω δει ακόμα να περιφέρεται καμιά τιάρα σε κανένα γραφείο». Η σκληρή δουλειά και η καλή επίδοση θα έπρεπε να αναγνωρίζονται από τους εργοδότες, αλλά σε περίπτωση που αυτό δε συμβαίνει θα πρέπει εσύ ο ίδιος να υποστηρίζεις τον εαυτό σου και να προβάλεις τα επιτεύγματά σου, κάτι που οι γυναίκες αισθανόμαστε πολύ άβολα να πράξουμε ή το θεωρούμε εγωκεντρικό.

Μην περιμένετε να σας προσφέρει κανείς τίποτα στο πιάτο, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιου είδους ανταβοιβή. Μια τέτοια ευκαιρία, όπως και η τιάρα μπορεί δύσκολα να παρουσιαστεί… αν όμως εμφανισθεί δηλώστε «παρούσα»!