Επίσκεψη στο μουσείο Μπενάκη

Το πρωινό του Σαββάτου μας βρήκε οικογενειακώς στο Μουσείο Μπενάκη, στην οδό Πειραιώς 138. Ο λόγος ήταν διπλός, η βράβευση 26 Ελληνίδων επιστημόνων, από 12 πανεπιστημιακά ιδρύματα και ερευνητικά κέντρα της χώρας, στο πλαίσιο του διεθνούς προγράμματος της L’Oreal-Unesco «Για τις Γυναίκες στην Επιστήμη», αλλά και η έκθεση «Γιάννης Μόραλης» με το συνολικό έργο του μεγάλου ζωγράφου.

Πρώτα ξεκινήσαμε από το δεύτερο όροφο του μουσείου, με σκοπό να θαυμάσουμε μαζί με τις κόρες μου και δυο φίλες μου, τα πορτραίτα των επιτυχημένων γυναικών, φωτογραφημένα από τον Τάσο Βρεττό, έναν από τους καλύτερους Έλληνες φωτογράφους της γενιάς του. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη, αφού ανάμεσα σε αυτές συμπεριλαμβάνεται και η συμφοιτήτριά μου, στο τμήμα χημείας του πανεπιστημίου Πατρών, Φωτεινή Λάμαρη, που πλέον είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στη φαρμακευτική σχολή  Πατρών και ασχολείται με τον τομέα της φαρμακογνωσίας.

Η έκπληξη ήταν ακόμα μεγαλύτερη όταν ενημερώθηκα ότι στο διπλανό αμφιθέατρο οι βραβευθείσες παρουσίαζαν το έργο τους και φυσικά δεν έχασα την ευκαιρία να συναντήσω τη συμφοιτήτριά μου μετά από τόσα χρόνια. Είχα τη χαρά να παρακολουθήσω την εξαιρετική της ομιλία και να θαυμάσω το όραμα και το πάθος της για την έρευνα.

Αμέσως μετά κατευθυνθήκαμε στον κάτω όροφο για να περιηγηθούμε στη μεγάλη έκθεση «Γιάννης Μόραλης», με το συνολικό έργο του μεγάλου ζωγράφου, που παρακολουθεί το έργο του από τη δεκαετία του 1930, μέχρι τη δεκαετία του 2000. Συνολικά παρουσιάζονται 400 εκθέματα τα οποία συγκεντρώθηκαν από την Εθνική Πινακοθήκη-Μουσείο Αλέξανδρου Σούτσου, το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, τη γκαλερί Ζουμπουλάκη, δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Όπως πολύ σωστά αναφέρεται στην αρχή της έκθεσης, «ο Μόραλης δεν είναι μόνο τα σαράντα τελευταία χρόνια , του καλλιτεχνικού του βίου. Είναι και τα άλλα τόσα δημιουργικά χρόνια που προηγήθηκαν, είναι ένα μοναδικό σύνολο επιθυμιών και αισθήσεων, που βρίσκει τη δικαίωσή του σε πίνακες ζωγραφικής, σκηνικά και κοστούμια, σχέδια και χαρακτικά, εξώφυλλα δίσκων και τόσα άλλα.»

Βέβαια όπως είναι αναμενόμενο, σημαντικό κομμάτι της έκθεσης αφιερώνεται και στα λεγόμενα «αφαιρετικά» του έργα, από το 1972 έως το τέλος της ζωής του το 2009. Στη συνείδησή του κοινού, η υπογραφή του Μόραλη έχει ταυτιστεί με αυτή την ώριμη φάση του έργου του, αλλά και με τη Γκαλερί Ζουμπουλάκη, όπου παρουσίαζε σε τακτά διαστήματα τις δημιουργίες του.

«Ο Μόραλης εμμένει την περίοδο αυτή στην αναπαράσταση. Η θεματολογία του περιορίζεται και το μόνο που τον ενδιαφέρει πια είναι να απεικονίζει (σχεδόν πάντα με λευκό χρώμα) το γυναικείο σώμα. Μοιάζει δέσμιος του γυναικείου σώματος. Το ανδρικό σώμα τον ενδιαφέρει μόνο σε συνάρτηση με το γυναικείο, γιατί ουσιαστικά αποζητά τη χάρη και όχι τη δύναμη.»

Ήταν μια αξέχαστη Σαββατιάτικη βόλτα με χαμογελαστά πρόσωπα, καθαρά βλέμματα και αρμονία ψυχής και πνεύματος.

Επιμέλεια έκθεσης: Νίκος Παΐσιος

Διάρκεια: 20 Σεπτεμβρίου 2018 – 5 Ιανουαρίου 2019

Εισιτήριο: Ενήλικες  8 ευρώ, Φοιτητικό  4 ευρώ, Παιδιά δωρεάν

Περισσότερες πληροφορίες για το ωράριο και το περιεχόμενο της έκθεσης εδώ