Αυθημερόν ταξίδι στις Βρυξέλλες
Επαγγελματικά ταξίδια με μία διανυκτέρευση στο εξωτερικό έχω κάνει αρκετά, αλλά αυθημερόν ταξίδι και μάλιστα στις Βρυξέλλες, ομολογώ ότι είναι κάτι που δε μπορούσα να φανταστώ. Προστέθηκε όμως κι αυτό στη συλλογή των επαγγελματικών μου εμπειριών, που τον τελευταίο χρόνο εμπλουτίζονται διαρκώς.
Η πτήση ήταν στις 9 το πρωί, οπότε λίγο πριν τις 6 ήμουν στο πόδι. Ο λόγος του ταξιδιού ήταν η συζήτηση του εταιρικού budget της επόμενης χρονιάς και η τοποθεσία συνάντησης που επιλέχθηκε αυτή τη φορά, ήταν η θυγατρική φαρμακευτική εταιρεία στο Βέλγιο.
Στις Βρυξέλλες έχω πάει άλλη μια φορά και αυτό που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι η κεντρική της πλατεία, γνωστή ως Grand Place. Είναι μια επιβλητική πλατεία του 15ου αιώνα και μια από τις ωραιότερες πλατείες του κόσμου. Από το 1998, η Γκραν-Πλας ανήκει στα μνημεία της παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco.
Το κέντρο της πόλης είναι περίπου μισή ώρα με το αυτοκίνητο από το αεροδρόμιο, αλλά αυτή τη φορά δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα και έτσι η “ψυχαγωγία” μας περιορίστηκε εκεί, αφού τα γραφεία είναι σε πολύ κοντινή απόσταση.
Στην εταιρική αποστολή συμμετείχαμε έξι συνάδελφοι, με σκοπό να εκπροσωπήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα τμήματα της εταιρείας (οικονομικό, marketing, HR κλπ). Η πτήση ήταν με την Aegean και αυτό μετρίασε κάπως την ταλαιπωρία, αφού προσφέρει κατά τη γνώμη μου, την καλύτερη ταξιδιωτική εμπειρία στον ευρωπαϊκό εναέριο χώρο, αλλά το σημαντικότερο, πλησιάζω το όριο των απαιτούμενων μιλίων για να αναβαθμιστώ σε gold member.
Προσγειωθήκαμε μετά από τρεισήμισι ώρες πτήση, στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, το οποίο αν και μικρό συγκριτικά με άλλα, είναι άρτιο και σύγχρονο. Προχωρώντας προς την έξοδο, όπου μας περίμενε το transfer, ρίχναμε γρήγορες ματιές στις διάσημες βέλγικες σοκολάτες Godiva & Neuhaus που μας έκλειναν το μάτι και δώσαμε ραντεβού στην επιστροφή.
Φτάσαμε στα γραφεία αρκετά νωρίτερα και είχαμε χρόνο για να τσιμπήσουμε κάτι, αλλά και να πάρουμε ένα πρώτο feedback από τους συναδέλφους άλλων θυγατρικών, που μόλις είχαν τελειώσει τις δικές τους παρουσιάσεις. Εντύπωση μου έκανε ότι αντί για κουλουράκια και μπισκότα που προσφέρουμε εμείς στα αντίστοιχα διαλείμματα, ο πάγκος εκεί ήταν γεμάτος με καλάθια και πιατέλες με φρούτα.
Η παρουσίαση της ομάδα μας ξεκίνησε στην ώρα της και διήρκεσε περίπου δυόμιση ώρες. Ήταν μια δημιουργική συζήτηση, με ανταλλαγή απόψεων εκατέρωθεν. Είναι μεγάλο σχολείο να βρίσκεσαι στο ίδιο τραπέζι με έμπειρους συναδέλφους και να παρατηρείς τον τρόπο που αντιλαμβάνονται το επιχειρείν, αλλά κυρίως πως αντιμετωπίζουν τις επαγγελματικές προκλήσεις και τις ηγετικές ικανότητες που επιδεικνύουν για να εμπνεύσουν συνεργάτες με διαφορετική κουλτούρα και νοοτροπία, ειδικά σε επίπεδο πολυεθνικών εταιρειών.
Αναχωρήσαμε κατευθείαν για το αεροδρόμιο, κουρασμένοι μεν, αλλά ανακουφισμένοι για το θετικό πρόσημο της συνάντησης. Μετά τον απαραίτητο έλεγχο στο αεροδρόμιο, όπου λόγω της τελευταίας τρομοκρατικής επίθεσης, ήταν αρκετά αυστηρός, κάποιοι από μας αποφασίσαμε να επιβραβεύσουμε τον εαυτό μας, με μια στάση στο κεντρικό sushi bar!
Ξέρω, ξέρω… «είχες και στο χωριό σου σούσι;” θα μου πείτε. Αλλά αν δοκιμάσετε σούσι στις χώρες αυτές θα αλλάξετε άποψη, όπως εξάλλου κι εγώ. Με ορεκτικό τα αγαπημένα στρείδια Gillardeau και ένα ποτήρι δροσερό Pinot Grigio, η κούραση πήγε περίπατο και πήρε τη θέση της η γιορτή του ουρανίσκου.
Η επιστροφή στην Αθήνα αρκετά μετά τα μεσάνυχτα, μας βρήκε φυσικά κατάκοπους, αλλά ικανοποιημένους για μια ακόμη επιτυχημένη εταιρική παρουσία…
Mission accomplished!
