“Δεν είχαμε πολλά λεφτά, αλλά είχαμε πολλή ευτυχία”
“Δεν είχαμε πολλά λεφτά, αλλά είχαμε πολλή ευτυχία, οπότε αυτό δεν μας λύγισε. Όταν παλεύαμε, ήμασταν όλοι μαζί. Διασκεδάζαμε, χαμογελούσαμε”.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, με λιτό και ειλικρινή τρόπο, περιέγραψε πριν από λίγες ημέρες, τα πρώτα χρόνια του στην Ελλάδα, μιλώντας στη διάσημη Αμερικάνικη εκπομπή 60 minutes . Αυτός είναι ο “εμπειρικός ορισμός” της ευτυχίας που όμως συμπίπτει με τον επιστημονικό, αφού πριν από μερικά χρόνια, είχε προκαλέσει παγκόσμια αίσθηση, η τοποθέτηση στο θέμα, του καθηγητή Robert Waldinger. Ο ίδιος είναι επικεφαλής της μελέτης Harvard Study of Adult Development, μιας από τις πιο μεγάλες και έγκυρες επιστημονικές μελέτες που έγιναν ποτέ, για να απαντήσει στο ερώτημα: “Τι κάνει τη ζωή μας καλύτερη”;
Ποια ήταν λοιπόν τα συμπεράσματα από τη μακροβιότερη έρευνα για την ευτυχία η οποία διήρκεσε 75 χρόνια; Πολλά και ενδιαφέροντα. Η ομιλία του στο TEDX, όπου τα παρουσίασε θα μείνει ιστορική.
Σκοπίμως, ξεκίνησε παρουσιάζοντας μια πρόσφατη δημοσκόπηση που αφορούσε νέους. Είχαν ερωτηθεί: «τι θα σας έκανε ευτυχισμένους»; Το 80% απάντησε το χρήμα και το 50% η δημοσιότητα! «Πως επιτυγχάνεται αυτό»; Με σκληρή δουλειά και μόνο, απάντησαν.
«Τι μάθαμε απ’ αυτή, τη δική μας μελέτη;» διερωτήθηκε ο Waldinger. Ότι «οι καλές σχέσεις μας κρατούν πιο υγιείς και πιο ευτυχείς», περισσότερο απ’ οτιδήποτε άλλο.
Τα συμπεράσματα ήταν ξεκάθαρα:
Η κοινωνική συνοχή μας κάνει καλό και η μοναξιά μας σκοτώνει. Δεν έχει σχέση πόσους φίλους έχεις, αλλά με πόσους έχεις μια ουσιαστική σχέση και μοιράζεσαι αυτά που σ’ ευχαριστούν και σε προβληματίζουν. Μια ζέστη συντροφική σχέση είναι προστατευτική, όχι μόνο για το σώμα σου, αλλά και για το μυαλό σου. Καλές σχέσεις δεν σημαίνει ανέφελες σχέσεις, χωρίς διαφωνίες και καυγάδες. Καλές σχέσεις σημαίνει ότι υπάρχει πάντα ένας άνθρωπος δίπλα σου σαν ένα δίχτυ να σε κρατήσει σε μια δύσκολη στιγμή.
Από τους χιλιάδες ανθρώπους που μελετήθηκαν για επτά και πλέον δεκαετίες, από την παιδική τους ηλικία, έως ότου έκλεισαν τον κύκλο της ζωής τους, δεν έγιναν όλοι κάτι «σημαντικό», ούτε όλοι πέρασαν μια «άνετη» ζωή, όπως επιτάσσουν τα σύγχρονα πρότυπα. Όμως κάποιοι, παρότι δεν είχαν πολλά χρήματα, αναγνώριση και εξουσία, έζησαν περισσότερο, με καλύτερη υγεία και πιο ευτυχισμένοι ανάμεσα σ’ αυτούς που αγαπούσαν, από άλλους που άγγιξαν μεν την …κορυφή, αλλά ποτέ τους άλλους.
Προφανώς, σήμερα τα χρήματα είναι απαραίτητο μέσο για να αντιμετωπίσεις αρκετές δυσκολίες. Δεν παύουμε ως προς αυτό να είμαστε πραγματιστές, αλλά μήπως να δούμε και την άλλη πλευρά του φεγγαριού την οποία έχουμε ξεχάσει; Να προσπαθήσουμε να ανταπεξέλθουμε στις αντιξοότητες πρώτα από όλα με τον τρόπο ζωής μας, όπως αυτός περιγράφεται σ’ αυτή τη μελέτη.
Να ξαναγυρίσουμε στους ανθρώπους, να κάνουμε μια μεγάλη βόλτα στο φεγγαρόφωτο και να επικοινωνήσουμε, να συγχωρήσουμε κάποιον που μας έκανε κακό, να αντλήσουμε δύναμη από τη φύση και να αφήσουμε τα απλά να μας γεμίσουν ευτυχία.
Η καλή ζωή είναι η ζωή που μοιράζεται…
